W świecie pełnym natłoku codziennych obowiązków, zapominamy często o znaczeniu interakcji z naturą dla dobrostanu psychicznego, fizycznego oraz emocjonalnego naszej młodzieży. Kiedy jednak problem się pojawia, zaczynamy analizować przyczyny i szukać rozwiązań. Wtedy na pierwszy plan wysuwa się hipoterapia – naturalna forma terapii, która służy nie tylko dzieciom w różnym wieku, ale także dorosłym borykającym się z różnego rodzaju problemami. W tym artykule dokładnie przyjrzymy się celowi, wskazaniom i przeciwwskazaniom hipoterapii, a także omówimy jej działanie i mnogość korzyści.
Hipoterapia to, najprościej mówiąc, terapia poprzez kontakt z koniem i jazdę konną. Choć formalnie wprowadzona została w latach 50. XX wieku, jako metoda pomagająca osobom cierpiącym na skutki choroby Heinego-Medina, to już starożytny Hipokrates dostrzegał potencjał terapeutyczny jazdy konnej.
Terapię tę można zaliczyć do grupy metod zooterapeutycznych (podobnie jak terapie za pomocą kotów czy psów). Jest to naturalna forma rehabilitacji, w której kluczową rolę odgrywają bodźce odbierane zarówno ze środowiska, jak i od zwierzęcia czy terapeuty (w tym przypadku instruktor rekreacji ruchowej hipoterapii).
Terapia za pomocą konia to niezwykle wszechstronna metoda, która oferuje szerokie spektrum możliwości terapeutycznych w dziedzinach takich jak: behawioryzm, emocje, fizjologia, komunikacja, poznawczość, psychologia, aspekty społeczne oraz wychowanie. Koń pełni rolę mediatora między pacjentem a terapeutą, umożliwiając pacjentowi przeżywanie i wyrażanie emocji.
Różne formy hipoterapii obejmują kontakt z koniem. Dla wielu osób, sama interakcja ze zwierzęciem na tle przyrody jest doskonałą terapią. Terapia ta zakłada rozwijanie więzi między człowiekiem a koniem, co może przynieść korzyści w relacjach społecznych i interpersonalnych. Zajęcia hipoterapii pomagają człowiekowi stać się bardziej otwartym i empatycznym wobec potrzeb innych.
Inną formą hipoterapii jest fizjoterapia na koniu, czyli lecznicza gimnastyka na zwierzęciu poruszającym się stępem (najwolniejszym, końskim chodem). Celem takich zajęć jest poprawa zdolności ruchowych pacjenta.
Ostatnia forma terapii to jazda konna o charakterze psychopedagogicznym z elementami woltyżerki. Terapia ta polega na integracji różnych dziedzin: jeździectwa, pedagogiki i psychologii, w celu wsparcia rozwoju pacjenta na różnych płaszczyznach: emocjonalnej, fizycznej, intelektualnej oraz poznawczej.