Fakt, iż Francuzki są często uważane za najbardziej atrakcyjne kobiety w Europie, nie jest bezpodstawny. Ich tajemnica tkwi częściowo w umiejętności doboru stylizacji, zdrowym dietetycznym nawyku, ale przede wszystkim w doskonałej kondycji ich skóry. A kluczem do tej nieskazitelnej ceru jest wykorzystanie naturalnych kosmetyków, z których najważniejsze miejsce zajmuje mydło marsylskie.
Mydło marsylskie, o dobroczynnych właściwościach opowiadanych przez wieki, produkuje się jedynie na terenach południowego wybrzeża Francji. W XVII wieku król Ludwik XIV nadał mu nazwę Marsylli, od miasta pochodzenia mydła. To właśnie wówczas osiągnęło ono szczyt popularności.
Przepis na mydło marsylskie ulegał zmianom wraz z kolejnymi wiekami. Miały na to wpływ zarówno warunki polityczne jak i gospodarcze, takie jak skutki epidemii dżumy w XVIII wieku. Powoli zastępowano oliwę z oliwek innymi olejami roślinnymi. Wynalazki XIX wieku doprowadziły do usprawnienia procesu produkcyjnego mydła, co z kolei przyczyniło się do upadku wielu małych manufaktur niezdolnych do rywalizacji z dużymi przedsiębiorstwami.
Początek XX wieku to czas, kiedy produkcja mydła marsylskiego dochodziła do dziesiątek tysięcy ton rocznie. Jednak dwa światowe konflikty sprawiły, że na pewien czas zniknęło ono z rynku. Obecnie, pomimo rosnącej popularności, autentyczne mydło marsylskie produkowane jest tylko w czterech francuskich zakładach mydlarskich, które trzymają się tradycyjnej receptury.
Współczesne mydła marsylskie, dostępne na półkach sklepowych, są wzbogacone o różnorodne dodatki, m.in. zapachowe. Kolor i aromat mydła wynikają z obecności olejków eterycznych, takich jak lawendowy, pomarańczowy czy różany. Niektóre formuły zawierają również sok z aloesu, olej arganowy lub masło shea. Mydło marsylskie sprzedawane jest najczęściej w formacie 300-gramowej kostki, co gwarantuje jego długotrwałe użytkowanie.