Zdarza się, że odczucie stresu może przynieść korzyści, ale zależy to od jego długotrwałości. Stres jest reakcją fizjologiczną naszego organizmu na sytuację, którą uznajemy za zagrożenie. Kiedy jesteśmy zestresowani, nasz organizm dostosowuje się do nowych warunków lub reaguje tak, by przetrwać. W momencie, kiedy mózg dostrzega zagrożenie, nasze ciało jest gotowe do walki lub ucieczki – jest to tzw. reakcja „fight-or-flight”.
Stres krótkotrwały, zwany również eustresem, bywa korzystny w sytuacjach, które wymagają natychmiastowej reakcji. Z drugiej strony, przewlekły stres, nazywany dystresem, może wpływać negatywnie zarówno na nasze zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Eustres jest krótkotrwałym stanem pobudzenia, który zwiększa naszą wydajność poprzez mobilizację zasobów. Gdy zagrożenie zostaje zażegnane, organizm wraca do stanu równowagi. Dystres jest natomiast stanem długotrwałego lub silnego napięcia, które może prowadzić do przewlekłego zmęczenia, problemów ze snem lub depresji.
Krótkotrwały stres wpływa na aktywizację układu nerwowego, co skutkuje wzrostem wydzielania adrenaliny i kortyzolu. Oba te hormony mobilizują nas do działania i zaostrzają nasze zmysły. Dodatkowo, przyspiesza akcję serca, zwiększa ciśnienie krwi i powoduje rozszerzenie oskrzeli, co przygotowuje organizm do szybkiej reakcji na stresor. Może również prowadzić do poprawy koncentracji i wydajności w krótkim okresie czasu.
Przewlekły stres może natomiast prowadzić do długotrwałego zwiększenia poziomu hormonu stresu – kortyzolu, co może osłabiać układ odpornościowy i wywoływać stany zapalne. Długotrwałe narażenie na stres może prowadzić do zaburzeń snu, zmian apetytu oraz różnego rodzaju problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, nadciśnienie, problemy trawienne czy zaburzenia psychiczne (bezsenność, depresja). Może także prowadzić do przewlekłego zmęczenia, spadku motywacji, problemów z koncentracją oraz obniżenia wydajności w dłuższym okresie czasu.